พระร่วงนั่ง  กรุคอกควาย  จังหวัดชัยภูมิ

โดย  ช้าง วัดห้วย

                พระร่วงนั่ง กรุคอกควาย เป็นพระนั่งปางสมาธิ ศิลปะลพบุรี แตกกรุครั้งแรกที่บ้านโศกพริก จังหวัดชัยภูมิ

สาเหตุของการแตกกรุครั้งแรก

                ประมาณปี 2505 ได้มีชาวบ้านโศกพริกผู้หนึ่ง ชื่อตาจันทร์ เกิดฝันว่า มีเจ้าที่เจ้าทางของบ้าน       โศกพริก มาปรากฏกายพร้อมทั้งกล่าวว่า “ถ้าหากอยากจะได้สมบัติ เพชรนิลจินดาแล้ว ให้ขุดลงไปในที่ดินของเจ้าเถอะ แล้วจะพบเอง แต่เจ้าต้องแผ่เมตตาจิตให้แก่ข้าด้วย และจะขุดได้ เฉพาะวันจันทร์กับวันพฤหัสบดีเท่านั้น จะขุดได้เมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ยามพระอาทิตย์ตกดินแล้วห้ามขุด ตาจันทร์และชาวบ้าน    โศกพริกได้นำความฝันประหลาดไปปรึกษาพระภิกษุรูปหนึ่ง และท่านก็ตีความฝันว่าอาจจะมีของเก่า ของ   มีค่า ฝังอยู่ที่นั่นก็ได้ เมื่อถึงวันจันทร์ทุกคนตรงไปที่บ้านตาจันทร์ ทำพิธีจุดธูป จุดเทียน ขออนุญาตเจ้าที่    เจ้าทางเพื่อทำการขุด ตรงตามตำแหน่งที่ตาจันทร์ฝัน ขุดไปสักพักก็พบเศียรพระพุทธรูป กำไลสำริด จนพระอาทิตย์ตกก็เลิกขุด พอถึงวันพฤหัสบดีเริ่มขุดใหม่ การขุดครั้งนี้ได้พบ กระปุกลายสังคโลกสูงประมาณ        1 ศอก กว้าง 1 คืบ เปิดออก ข้างในมีพระร่วงนั่งปางสมาธิ ทั้งหมด 33 องค์ มีทั้งเนื้อตะกั่วสนิมแดง ชินเงิน และชินเขียว และมีพระพิมพ์รัตนตรัยอีก 1 องค์ รวมทั้งหมด 34 องค์ พระส่วนใหญ่ชำรุด มีคราบกรุจับหนา พระสวยแบบมีหน้าตามีไม่เกิน 10 องค์ ภายหลังปี 2541 ได้พบพระร่วงนั่งกรุคอกควายอีกครั้งห่างจากจุดแรกที่พบประมาณ 150 เมตร พบพระร่วงนั่งอีก 40 กว่าองค์

                พระร่วงนั่ง กรุคอกควาย แตกกรุมา 2 ครั้ง รวมแล้วไม่เกิน 100 องค์ ถือว่าน้อยมาก มีทั้งเนื้อตะกั่วสนิมแดง ซึ่งสนิมแดงจะค่อนข้างแดงจัดและมีไขขาว ส่วนเนื้อชินเงินจะพบเจอน้อย ผิวจะออกดำ

                พระร่วงนั่งกรุคอกควาย เนื้อตะกั่วสนิมแดงแซมไขขาวองค์นี้เป็นพระสภาพค่อนข้างสวย หน้าตา ปาก จมูกติดชัดเจน สภาพผิวโดยทั่วไปมีสนิมแดงชนิดแดงเข้มจัดมาก ส่วนพื้นผิวด้านบนของสนิมแดงจะมีไขขาวปกคลุมสนิมแดงอยู่กระจายเต็มพื้นที่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง